100 dagen stage in china
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg kirsten
18 April 2014 | China, Qingdao
Vroeger toen er over China werd gesproken, dacht ik dat als je een tunnel begon te graven in de grond dat je aan de andere kant in china zou uitkomen, de andere kant van de wereld dus. Dat is het niet, maar zo voelt het hier wel.
Na een lange reis van meer dan 24 uur, overstap in Londen en shanghai, kwam ik eindelijk aan in China. Een paar dingen vielen mij toen al meteen op. Alle openbare gebouwen worden hier glimmend schoon gehouden en er lopen telkens mensen rond om schoensporen uit te wissen. Daarintegen hebben de kleuters hier geen luiers aan maar gewoon een broek met een gat erin. Dus wanneer een peuter moet plassen of poepen dan roept hij zijn ouders en rennen ze snel naar buiten om de behoefte achter de bosjes te doen. De nadelen heb ik hiervan zelf mogen ondervinden (met de peuter van mijn begeleidster waarbij ik momenteel woon), bijvoorbeeld wanneer je in een restaurant bent en je kan er niet zo snel eruit, dan maar even in de vuilnisbak bij het tafeltje, waarna rustig doorgeten wordt. Of wanneer we in de bus zitten en de chauffeur kan niet stoppen, dan wordt de behoefte ‘netjes’ verzameld in een plastic zakje waar iedereen bij is.
De Chinezen in het algemeen zijn ontzettend bijgelovig. Rood is de kleur van geluk (veel teksten zie je dan ook geschreven op een rode achtergrond) dus wanneer iemand een nieuwe auto koopt wordt deze versierd met rode linten die er net zolang op blijven zitten totdat ze eraf vallen. Bijna alle officiele gebouwen hebben twee marmeren leeuwen voor de deur, voor bescherming. Daarnaast geven de nummers 6, 7 en 8 geluk en nr. 4 is een ongeluksgetal. Hier in Qingdao nemen ze die nummers nogal serieus. Zo zal je hier niet snel een telefoonnummer vinden met het nummer 4 erin. Daarnaast betalen mensen veel geld extra om een telefoonnummer te hebben met veel achten erin. De man van mijn begeleider betaalde 2000 Y extra om een telefoonnummer te kunnen krijgen met drie achten achterelkaar.
Aan het eten heb ik hier nog wel een beetje moeten wennen. Zowat alles wat wij niet eten of weggooien vinden ze hier een delecatesse. Dan bedoel ik, klauwen van dieren (vooral varkenspoot en kippenklauw zijn erg populair), insecten, schorpioenen, ingewanden, eieren van 4 maand oud (ja ook geprobeerd, maar toen wist ik nog niet dat ze zo oud waren en dacht alleen wat een gekke donkere kleur hebben die eieren. Ze waren redelijk te eten, totdat ik hoorde dat die donkere kleur van ouderdom was), ed. Ik ben een paar keer meegeweest naar de markt wat echt een belevenis is. Er zijn hier veel visverkopers. Ze scheppen de vissen uit grote waterbakken op schalen met laag water, zodat je aan het spartelen kan zien dat het een verse vis is. Andere dieren, zoals kippen, geiten en duiven worden hier ook levend verkocht. Je kan er eentje uitzoeken die ze dan meteen voor je slachten. Hoe ze dat precies met die geiten doen weet ik niet.. Maar voor de kippen hebben ze een groot houten hakblok achter de kooien, zodat de dieren zich alvast op de toekomst kunnen voorbereiden zeg maar..
Er is hier haast geen verschil met wat je eet tussen ontbijt, lunch en diner. Elke keer een bak rijst (hele natte rijst zodat het haast drijft in een soort gelei achtige substantie) en dan met verschillende gekookte groentes en vlees of vis. Niet echt te vergelijken met de Chineze restaurants in Nederland. Hier wordt alles in verschillende olien gebakken (en geen saus gebruikt zoals in nederland) waardoor toch weer alles niet zoals smaakt als thuis. Het vlees wordt hier klaargemaakt, door het totale dier met kop, bot en al, in kleine stukjes te hakken en op hoog vuur te wokken. Of te koken in heet water. Erg moeilijk te eten voor mij wanneer je al die splinters in je mond krijgt. Maar die spugen ze hier gewoon uit op tafel of op de grond. Dat gaat mij nog een beetje te ver, maar het wordt hier als zeer onhygienisch gezien om met je handen aan je mond te komen (goed tegen nagelbijten btw) waardoor splinters uit je mond peuteren niet kan, dus gebruik ik maar een servetje om ze in te spugen:).
Waar ook nog aan te wennen valt zijn de bedden en wc’s. De bedden zijn gewoon planken met twee dekens erop. Een om op te liggen en de andere om onder te liggen. Erg gemakkelijk slaapt dat dus niet. De wc’s zijn hier een beetje te vergelijken met een gat in de grond en porselein eromheen. Naar de wc gaan valt dus te vergelijken met plassen in het bos. Maar gelukkig hebben ze op mijn werk wel een gewone wc, dat is elke dag opsparen dus;).Van veel dingen kan je zeggen iel en wat raar, maar eigenlijk begrijp ik die chinezen wel. Bijvoorbeeld die wc is erg hygienisch, omdat je niet op een bril zit (wel uitkijken dat je geen natte voeten krijgt trouwens) en iedereen draagt hier slippers in huis, dus niemand loopt direct op de vloer. Daarnaast is het eten erg vers en weten mensen ook echt wat ze eten en waar het vandaan komt. In Nederland zijn wij daar soms nogal vervreemd van vind ik. Door niet de kop van het dier te willen zien en een stukje vlees in een plastic bakje te kopen met een etiketje erop. Dat kunnen ze hier haast niet voorstellen. De Chinezen zelf zijn ook erg schoon, veel handen wassen en zich goed verzorgen. Ja, er wordt hier veel gesmakt, gespuugd en geboert, maar sommige dingen moet je ook niet opkroppen;). Soms zit ik rustig in de kamer tv te kijken en dan komt de moeder van mijn collega, waar ik nu bij slaap, bij me staan tv kijken en dan spreken we niet veel (omdat ze geen engels kan) maar boeren doet ze wel altijd even gezellig, haha.
Pff veel te vertellen dus, en dan heb ik het nog niet eens over mijn werkzaamheden, theedrinken, chineze gebruiken, de taal en mijn collega’s gehad. Maar om jullie niet met nog langere verhalen te vervelen komt dat wel de volgende keer.
Groetjes!
Na een lange reis van meer dan 24 uur, overstap in Londen en shanghai, kwam ik eindelijk aan in China. Een paar dingen vielen mij toen al meteen op. Alle openbare gebouwen worden hier glimmend schoon gehouden en er lopen telkens mensen rond om schoensporen uit te wissen. Daarintegen hebben de kleuters hier geen luiers aan maar gewoon een broek met een gat erin. Dus wanneer een peuter moet plassen of poepen dan roept hij zijn ouders en rennen ze snel naar buiten om de behoefte achter de bosjes te doen. De nadelen heb ik hiervan zelf mogen ondervinden (met de peuter van mijn begeleidster waarbij ik momenteel woon), bijvoorbeeld wanneer je in een restaurant bent en je kan er niet zo snel eruit, dan maar even in de vuilnisbak bij het tafeltje, waarna rustig doorgeten wordt. Of wanneer we in de bus zitten en de chauffeur kan niet stoppen, dan wordt de behoefte ‘netjes’ verzameld in een plastic zakje waar iedereen bij is.
De Chinezen in het algemeen zijn ontzettend bijgelovig. Rood is de kleur van geluk (veel teksten zie je dan ook geschreven op een rode achtergrond) dus wanneer iemand een nieuwe auto koopt wordt deze versierd met rode linten die er net zolang op blijven zitten totdat ze eraf vallen. Bijna alle officiele gebouwen hebben twee marmeren leeuwen voor de deur, voor bescherming. Daarnaast geven de nummers 6, 7 en 8 geluk en nr. 4 is een ongeluksgetal. Hier in Qingdao nemen ze die nummers nogal serieus. Zo zal je hier niet snel een telefoonnummer vinden met het nummer 4 erin. Daarnaast betalen mensen veel geld extra om een telefoonnummer te hebben met veel achten erin. De man van mijn begeleider betaalde 2000 Y extra om een telefoonnummer te kunnen krijgen met drie achten achterelkaar.
Aan het eten heb ik hier nog wel een beetje moeten wennen. Zowat alles wat wij niet eten of weggooien vinden ze hier een delecatesse. Dan bedoel ik, klauwen van dieren (vooral varkenspoot en kippenklauw zijn erg populair), insecten, schorpioenen, ingewanden, eieren van 4 maand oud (ja ook geprobeerd, maar toen wist ik nog niet dat ze zo oud waren en dacht alleen wat een gekke donkere kleur hebben die eieren. Ze waren redelijk te eten, totdat ik hoorde dat die donkere kleur van ouderdom was), ed. Ik ben een paar keer meegeweest naar de markt wat echt een belevenis is. Er zijn hier veel visverkopers. Ze scheppen de vissen uit grote waterbakken op schalen met laag water, zodat je aan het spartelen kan zien dat het een verse vis is. Andere dieren, zoals kippen, geiten en duiven worden hier ook levend verkocht. Je kan er eentje uitzoeken die ze dan meteen voor je slachten. Hoe ze dat precies met die geiten doen weet ik niet.. Maar voor de kippen hebben ze een groot houten hakblok achter de kooien, zodat de dieren zich alvast op de toekomst kunnen voorbereiden zeg maar..
Er is hier haast geen verschil met wat je eet tussen ontbijt, lunch en diner. Elke keer een bak rijst (hele natte rijst zodat het haast drijft in een soort gelei achtige substantie) en dan met verschillende gekookte groentes en vlees of vis. Niet echt te vergelijken met de Chineze restaurants in Nederland. Hier wordt alles in verschillende olien gebakken (en geen saus gebruikt zoals in nederland) waardoor toch weer alles niet zoals smaakt als thuis. Het vlees wordt hier klaargemaakt, door het totale dier met kop, bot en al, in kleine stukjes te hakken en op hoog vuur te wokken. Of te koken in heet water. Erg moeilijk te eten voor mij wanneer je al die splinters in je mond krijgt. Maar die spugen ze hier gewoon uit op tafel of op de grond. Dat gaat mij nog een beetje te ver, maar het wordt hier als zeer onhygienisch gezien om met je handen aan je mond te komen (goed tegen nagelbijten btw) waardoor splinters uit je mond peuteren niet kan, dus gebruik ik maar een servetje om ze in te spugen:).
Waar ook nog aan te wennen valt zijn de bedden en wc’s. De bedden zijn gewoon planken met twee dekens erop. Een om op te liggen en de andere om onder te liggen. Erg gemakkelijk slaapt dat dus niet. De wc’s zijn hier een beetje te vergelijken met een gat in de grond en porselein eromheen. Naar de wc gaan valt dus te vergelijken met plassen in het bos. Maar gelukkig hebben ze op mijn werk wel een gewone wc, dat is elke dag opsparen dus;).Van veel dingen kan je zeggen iel en wat raar, maar eigenlijk begrijp ik die chinezen wel. Bijvoorbeeld die wc is erg hygienisch, omdat je niet op een bril zit (wel uitkijken dat je geen natte voeten krijgt trouwens) en iedereen draagt hier slippers in huis, dus niemand loopt direct op de vloer. Daarnaast is het eten erg vers en weten mensen ook echt wat ze eten en waar het vandaan komt. In Nederland zijn wij daar soms nogal vervreemd van vind ik. Door niet de kop van het dier te willen zien en een stukje vlees in een plastic bakje te kopen met een etiketje erop. Dat kunnen ze hier haast niet voorstellen. De Chinezen zelf zijn ook erg schoon, veel handen wassen en zich goed verzorgen. Ja, er wordt hier veel gesmakt, gespuugd en geboert, maar sommige dingen moet je ook niet opkroppen;). Soms zit ik rustig in de kamer tv te kijken en dan komt de moeder van mijn collega, waar ik nu bij slaap, bij me staan tv kijken en dan spreken we niet veel (omdat ze geen engels kan) maar boeren doet ze wel altijd even gezellig, haha.
Pff veel te vertellen dus, en dan heb ik het nog niet eens over mijn werkzaamheden, theedrinken, chineze gebruiken, de taal en mijn collega’s gehad. Maar om jullie niet met nog langere verhalen te vervelen komt dat wel de volgende keer.
Groetjes!
-
18 April 2014 - 08:12
Daphne:
Hee zus!
Wat een belevenissen! Lijkt me echt heel bijzonder wat je allemaal meemaakt, je moet wel aardig flexibel zijn geloof ik. Haha. En goed nieuws, kom je straks met lange nagels thuis?? :o Geniet er nog van en ik kijk uit naar je volgende verslag! -
18 April 2014 - 08:46
Jos Snels:
Hoi kid,
Leuk verhaal over de gewoontes. Niet teveel van meenemen naar europa. Die broek voor kinderen lijkt mij wel wat. Heb je geen pampers meer nodig maar hondenpoepzakjes.
Hoe gaat het nu met het werk. ?
Heb je al een e- mailaccount en een chinese telfoon.?
Dit weekend is het pasen , zaterdag gaan we met marc en daphne naar het keukenhof. Eerste paasdag zijn zij bij ons en tweede paasdag komen fran en annelies met de kids en opa. Dan eten we lamsrack. Als je nog een ide voor daphne en ons hebt?
Groetjes paps en mams -
18 April 2014 - 08:51
Nicoline:
Hee Kirsten,
Wat een ontzettend leuk verhaal! Leuk om zo een keer meer te weten te komen over een andere cultuur! Voor jou moet dat vast even flink aanpassen zijn geweest!
Ben benieuwd naar je volgende verhalen!
Liefs nicoline -
18 April 2014 - 14:18
Iris:
Hahaha Kirsten! Toch wel fijn dat je gezellig samen kunt boeren :p Leuk verhaal en leuk om wat over je belevenissen te lezen :)
Groetjes Iris -
18 April 2014 - 23:22
Corine:
Haha Kirsten, dit heb je echt geweldig geschreven! Heb met verbazing gelezen wat je daar allemaal meemaakt en heb vaak aan je gedacht hoe je het zou vergaan daar in het verre China! Nu begrijp je ook pas hoe erg die Chinezen in Wageningen wel niet moeten wennen, denk ik;) Heel veel succes met je stage en het wennen aan alle nieuwe dingen die je nog meer gaat zien, zal vast niet stoppen! :P Ben benieuwd naar je volgende verhaal!
Groetjes, Corine -
22 April 2014 - 03:14
Kirsten:
super leuke en lieve berichtjes allemaal! Ik zal snel weer wat van me laten horen!
Bedankt.
groetjes, kirsten -
22 April 2014 - 17:06
Marleen:
Hee Kir!
De link was niet op mn facebook wall verschenen! Lees het dus nu pas! Wat een verhaal om te lezen zeg. Een groot verschil met hier. Bijzonder om dat allemaal mee te maken! Ben benieuwd hoe het op je stage gaat en wat je daar mee maakt!
Liefs, Marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
